سیم جوش زیردریایی

چه نوع سیم های جوشکاری قوس زیردریایی موجود است و چگونه می توان سیم های مناسب را انتخاب کرد؟

سیم‌های جوشکاری با قوس زیردریایی انواع مختلفی دارند تا با فلزات پایه، شرایط جوش و شرایط مکانیکی متفاوت مطابقت داشته باشند. رایج ترین انواع آن عبارتند از سیم های فولاد کربنی، سیم های فولادی کم آلیاژ و سیم های فولادی ضد زنگ.
سیم های فولادی کربنی بیشترین استفاده را دارند و برای کاربردهای عمومی مانند ساخت فولاد سازه ای، کشتی سازی و جوشکاری مخازن تحت فشار مناسب هستند. به عنوان مثال می توان به سیم های طبقه بندی شده تحت AWS A5.17 (EM12K, EL8) اشاره کرد که کیفیت جوش عالی و استحکام کششی بالایی را ارائه می دهند.
سیم های فولادی کم آلیاژ برای کاربردهایی که به استحکام، چقرمگی یا مقاومت بیشتر در برابر خوردگی نیاز دارند استفاده می شود. این سیم ها برای جوشکاری سازه هایی که در معرض دما یا تنش شدید هستند، مانند خطوط لوله، سکوهای دریایی و پل ها ایده آل هستند. طبقه بندی های محبوب عبارتند از AWS A5.23 (EA2، EA3).
سیم های فولادی ضد زنگ برای جوشکاری قطعات فولادی ضد زنگ که در آن مقاومت در برابر خوردگی و عملکرد در دمای بالا بسیار مهم است، طراحی شده اند. این سیم‌ها، مانند سیم‌های تحت AWS A5.9، در صنایعی مانند فرآوری مواد غذایی، کارخانه‌های شیمیایی و تولید برق استفاده می‌شوند.
هنگام انتخاب سیم جوش زیردریایی مناسب، عوامل زیر را در نظر بگیرید:
مواد پایه: ترکیب سیم را با فلز پایه مطابقت دهید تا از همجوشی و خواص مکانیکی مناسب اطمینان حاصل کنید.
الزامات جوش: استحکام، چقرمگی و مقاومت در برابر خوردگی مورد نیاز برای کاربرد را ارزیابی کنید. به عنوان مثال، سیم های کم آلیاژ برای جوش های با مقاومت بالا بهتر هستند.
سازگاری شار: جوشکاری با قوس زیردریایی به شاری نیاز دارد که مکمل سیم برای دستیابی به ویژگی‌های جوش مورد نظر، مانند قابلیت جدا شدن سرباره، ظاهر مهره‌ها و نفوذ باشد.
موقعیت جوش: SAW معمولا در موقعیت های صاف یا افقی انجام می شود. اطمینان حاصل کنید که سیم می تواند برنامه را در خود جای دهد.
با انتخاب دقیق سیم بر اساس سازگاری با مواد، استحکام و شار، می توانید به کیفیت جوش و عملکرد مطلوب برای نیازهای صنعتی خاص دست پیدا کنید.

ملاحظات کلیدی برای دستیابی به جوش با کیفیت بالا با سیم جوش زیرپودری چیست؟

برای دستیابی به جوش های با کیفیت بالا با استفاده از سیم جوش زیرپودری، چندین ملاحظات کلیدی باید مورد توجه قرار گیرد، از جمله پارامترهای جوشکاری، سازگاری شار، و تکنیک های آماده سازی.
در مرحله اول، انتخاب پارامترهای جوشکاری مناسب بسیار مهم است. عواملی مانند جریان، ولتاژ، سرعت حرکت، و نرخ تغذیه سیم باید بهینه شوند تا از نفوذ مناسب جوش و ظاهر مهره اطمینان حاصل شود. تنظیمات جریان بالاتر اجازه نفوذ عمیق تر و نرخ رسوب بالاتر را می دهد، اما گرمای بیش از حد می تواند منجر به اعوجاج یا سوختن شود. حفظ نرخ تغذیه ثابت سیم جوش یکنواخت را تضمین می کند.
ثانیاً، انتخاب و جابجایی مناسب شار ضروری است. شار باید با سیم جوش سازگار باشد تا به خواص مکانیکی مورد نظر، قابلیت جدا شدن سرباره و ظاهر مهره جوش دست یابد. شارها می توانند اسیدی، خنثی یا بازی باشند و هر کدام به طور متفاوتی بر شیمی و چقرمگی جوش تأثیر می گذارند. علاوه بر این، شار باید خشک و عاری از آلودگی نگه داشته شود تا از عیوب مانند تخلخل جلوگیری شود.
یکی دیگر از ملاحظات کلیدی آمادگی مشترک و تمیزی است. اتصال جوش باید عاری از روغن، زنگ زدگی، رطوبت و سایر آلاینده ها باشد، زیرا این موارد می تواند منجر به تخلخل و عدم ذوب شدن شود. طراحی مورب و اتصال مناسب، دسترسی کافی به سیم جوش و شار را برای دستیابی به همجوشی کامل تضمین می کند.
حفظ پوشش شار ثابت روی حوضچه جوش نیز مهم است. توزیع ناهموار شار می تواند جوش را در معرض آلودگی جوی قرار دهد و منجر به اکسیداسیون و نقص جوش شود.